Zapraszam wszystkich pasjonatów techniki grania kciukiem. Jest kilka określeń tej techniki: Klang, Slap lub po prostu kciukowanie.
Zapraszam wszystkich pasjonatów techniki grania kciukiem. Jest kilka określeń tej techniki: Klang, Slap lub po prostu kciukowanie.
Podstawowe wartości rytmiczne w grze SLAPem rzadko są używane w najprostszej postaci. Najczęściej są stosowane konkretne rozwiązania rytmiczne. Warto jednak z tym najprostszym ćwiczeniem się zaprzyjaźnić. :)
Dźwięk wydobywamy kciukiem. Staramy się uderzać miejscem pomiędzy paznokciem a stawem kciuka.
Kwestia ułożenia ręki jest bardziej złożona. Dawniej wielu basistów uderzało trzymając kciuk na struną ukośnie. W dalszym ciągu jest sporo grających w ten sposób.
Obecnie najczęściej jednak jest polecane trzymanie kciuka równolegle wzdłuż struny. Bezpośrednio nad struną.
Tak właśnie POLECAM.
Po pierwsze, mamy łatwiej wydobywać dźwięk tylko z jednej ze strun nie poruszając sąsiednich. Po drugie, przy małej korekcie możemy też stosować inne bardziej zaawansowane techniki. Np. naprzemienne uderzanie i szarpanie struny. O tym później. :)
Ostatnio często polecana jest technika w której kciuk po uderzeniu struny opieramy o strunę kolejną będącą poniżej. Jest to sprawa subiektywna. Ja stosuję jednak sposób w którym po uderzeniu kciuk wraca do pozycji bezpośrednio nad struną.
Miejsce w którym uderzamy strunę jest głównie uzależnione od samego instrumentu na jakim gramy ale najczęściej powinno być około 1-1,5 cm od ostatniego progu. Czasami oczywiście zdarza się, że uderzamy w innych miejscach, np. nad ostatnim progiem. Jak się jednak skupimy nad jakością samego dźwięku to około 1-1,5 cm od ostatniego progu najczęściej wygrywa.
slap_podstawowe_wartosci_rytmiczne_kciuk.pdf
slap_podstawowe_wartosci_rytmiczne_kciuk.tg
